زنده بودن حرکتی افقی است از گهواره تا گور ... برای تو می نویسم، برای تو که منتظرم ماندی و با شمع دلت بر قلمم افروختی . . .
و زندگی کردن حرکتی عمودی است از زمین تا آسمان!
آدمی به خودی خود نمی افتد...
اگر بیفتد از همان سمتی می افتد که به خدا تکیه نکرده است...
خدا را دیده ای آیا ؟
تو آیا دیده ای وقتی شبی تاریک
میان بودن و نابودن امید فردائی
هراسی می رباید خواب از چشمت
کسی ، خورشید و صبح و نور را
در باور روح تو ، می خواند
ادامه مطلب
Design By : Pichak |